முன் மத்திய வயதுப் பெண்களின் சமூகச் சிக்கல்கள்!

நன்றி குங்குமம் டாக்டர்

செவ்விது செவ்விது பெண்மை!

மனநல மருத்துவர் மா . உஷா நந்தினி

36-40 வயது என்பதை முன் மத்திய வயது என்று சொல்லலாம். இந்த வயதில் உள்ள பெண்களின் அகச் சிக்கல்கள் என்பவை தனித்துவமானவை. அதைப் பற்றி விரிவாகப் பார்ப்போம்.

மனித வாழ்க்கையில் முப்பத்தாறு முதல் நாற்பது வயது வரை என்பது ஒரு திருப்புமுனை காலம். இக்காலத்தில் ஒரு பெண் உடல், மனம், குடும்பம், சமூகப் பொறுப்புகள் என பல திசைகளில் அழுத்தத்துடன் வாழ வேண்டியிருக்கும்.

சிறுவயதில் பெற்றோர் நிழல், இளமையில் காதல், திருமணத்தில் உறவு, குழந்தை பராமரிப்பு ஆகியவற்றை கடந்து வந்த பிறகு, இந்நிலைப்பாட்டில் ஒரு பெண் தன்னைத்தானே மறுபரிசீலனை செய்யும் வயதாகும். ஆனால் சமூகத்தின் பார்வை, குடும்ப சூழல், பொருளாதார நிலை, பாலியல் வாழ்க்கை போன்றவை பல சிக்கல்களை உருவாக்குகின்றன.

1. விதவை நிலை மற்றும் சமூக ஒதுக்கல்

இவ்வயதில் கணவரை இழக்கும் பெண்கள் இன்னும் இளமையாகவே கருதப்படுவர். ஆனால் சமூகத்தின் பார்வை அவர்களிடம் மிகக் கடுமையாக இருக்கும். ‘‘இன்னும் இளமையாக இருக்கிறாய்”, ‘‘இனி எப்படி வாழப்போகிறாய்” என்ற இரு வாக்கியங்களுக்கிடையில் அவர்கள் நசுங்குகின்றனர். சிலர் மீண்டும் திருமணம் செய்ய விரும்பினாலும், குழந்தைகள், குடும்பம், சமூகம் ஆகியவை அதற்கு தடையாக இருக்கும். இன்னும் சிலர் தங்களின் தேவைகளை அடக்கிக்கொண்டு ‘தாயாக’ மட்டுமே வாழ முடிவு செய்கிறார்கள். இதனால் மனஅழுத்தம், தனிமை, பாலியல் குறைபாடு, தன்னம்பிக்கை குறைவு போன்ற பிரச்னைகள் ஏற்படுகின்றன.

2. விவாகரத்து மற்றும் சமூக விமர்சனம்

இந்த வயதில் விவாகரத்து பெறும் பெண்கள் மிகக் கடினமான சூழலைச் சந்திக்கிறார்கள். குழந்தைகள் பள்ளி வயதில் இருப்பார்கள்; பொருளாதார நிலை அவர்களுக்கு பெரும் சவாலாக இருக்கும். குடும்பம், உறவினர், அயலவர்கள் அனைவரும் குற்றம்சாட்டும் மனப்பான்மை கொண்டிருப்பார்கள். “பெண்தான் காரணம்”, “சமாதானமாக இருக்க முடியவில்லையா?” என்ற விமர்சனங்கள் அவர்களை மனரீதியாக சோர்வடையச் செய்கின்றன. சிலர் வேலைக்கு சென்று தங்கள் வாழ்க்கையை மீண்டும் அமைக்க முயற்சிக்கிறார்கள்; ஆனால் சமூகத்தின் பார்வை, தனிமை, ஆண்கள் காட்டும் தவறான அணுகுமுறை ஆகியவை புதிய சவாலாக மாறுகின்றன.

3. மீண்டும் திருமணம் செய்வதில் உள்ள தடைகள்

விதவை அல்லது விவாகரத்து பெற்ற பெண்கள் மீண்டும் திருமணம் செய்ய நினைக்கும் போது, சமூகத்தின் ‘நெறிகள்’ அவர்களை கட்டுப்படுத்துகின்றன. ஒரு விதவை பெண் மீண்டும் காதலிக்கவோ, திருமணம் செய்யவோ முயன்றால் உடனே அவளின் குணநலன் கேள்விக்குறியாக்கப்படுகிறது. அதே சமயம், மனைவியை இழந்த ஆண் “இன்னொரு துணையைப் பெறுவது இயல்பு” என ஏற்றுக்கொள்ளப்படுகிறது. இவ்வாறு இரட்டை அளவுகோல்கள் பெண்களுக்கு துன்பத்தை ஏற்படுத்துகின்றன. பலர் அதனால் மறைமுகமான உறவுகளில் ஈடுபடவோ அல்லது மனத்தளர்ச்சியுடன் வாழவோ நேரிடுகிறது.

4. கணவர் அல்லது குழந்தையின் அடிமைத்தனம்

இவ்வயதில் பல பெண்கள் தங்கள் கணவர் மது, சூதாட்டம், அல்லது வேறு அடிமைத்தனத்தில் விழுந்திருக்கிறதை எதிர்கொள்கிறார்கள். சில நேரங்களில் குழந்தைகளும் இணையம், போதைப் பொருள் அல்லது விளையாட்டு அடிமையாகி விடுகிறார்கள். குடும்பத்தின் முழு சுமையும் பெண்ணின் மேல் விழுகிறது. அவள் வேலை செய்து, வீட்டை நடத்தி, பிள்ளைகளை கவனித்து, மனநலம் குலைந்து போகும் நிலையில் தன்னைத்தானே மறந்து விடுகிறாள். சமூகத்தில் இதுபோன்ற பெண்களுக்கு ஆதரவு அமைப்புகள் மிகக் குறைவு.

5. காதல் உறவுகள் மற்றும் உறவு சிக்கல்கள்

முப்பத்தாறு முதல் நாற்பது வயதிற்கிடையில், சில பெண்களுக்கு வாழ்க்கையில் புதிய உறவுகள் தோன்றலாம். சில சமயம் பணியிட உறவுகள், பழைய நண்பர்கள், அல்லது ஆன்லைன் தொடர்புகள் வழியாக இது ஆரம்பிக்கலாம். ஆனால் சமூகத்தின் பார்வையில், ஒரு திருமணமான பெண் அல்லது விதவை காதலிப்பது ‘‘தவறு” என கருதப்படுகிறது. இதனால் அவர்கள் தங்களின் உணர்வுகளை மறைத்து, குற்ற உணர்வுடன் வாழ வேண்டியிருக்கும். சில உறவுகள் உண்மையான ஆதரவை அளித்தாலும், அவை மனவேதனை, ஏமாற்றம் அல்லது சமூக அவமானத்தை ஏற்படுத்துகின்றன.

6. பாலியல் வாழ்க்கையின் சிக்கல்கள்

இந்த வயதில் உடல் மற்றும் ஹார்மோன் மாற்றங்கள் தொடங்கும் காலம். பல பெண்களுக்கு பாலியல் விருப்பம் குறையலாம்; சிலருக்கு அது அதிகரிக்கவும் கூடும். ஆனால் குடும்பத்தில் பாலியல் நெருக்கம் குறைந்தால், மனஅழுத்தம் மற்றும் கோபம் அதிகரிக்கும். சிலர் தங்கள் கணவருடன் உணர்ச்சிப் பிணைப்பு இல்லாமல் வாழ்கிறார்கள்; சிலர் வெளிப்புற உறவுகளில் ஈடுபடுகிறார்கள். இதை திறந்த மனதுடன் பேசுவதற்கு சமூகத்தில் இடமில்லை. இதனால் உளவியல் பிரச்சனைகள் - மனஅழுத்தம், தன்னம்பிக்கை குறைவு, உடல் துயரம் - ஏற்படுகிறது.  இன்னும் ஒரு முக்கியமான அம்சம் - பெண்களின் பாலியல் விருப்பம்.

பாலியல் விருப்பம் என்பது ஒரு பெண்ணின் உடல், மனம், உணர்ச்சி ஆகியவை ஒருங்கிணைந்து வெளிப்படும் இயல்பான வெளிப்பாடு. இது ஒரு குற்றமோ, வெட்கப்பட வேண்டிய விஷயமோ அல்ல; மாறாக, அது தன்னுணர்வின், உயிர்த் துடிப்பின், மனநலத்தின் ஒரு ஆரோக்கியமான வெளிப்பாடாகும். ஆனால் நம் சமூகத்தில் பெண்களின் பாலியல் விருப்பத்தைப் பற்றிப் பேசுவது கூட இன்னும் தடைபட்ட விஷயமாகவே பார்க்கப்படுகிறது.

திருமணமில்லாத பெண்கள், விதவைகள், அல்லது விவாகரத்து பெற்ற பெண்கள் - இவர்கள் அனைவருக்கும் உடல் அல்லது மன ரீதியான நெருக்கம் பெறும் வாய்ப்பு மிகக் குறைவு. கணவன்-மனைவி உறவில் கூட, குடும்ப பிரச்சனைகள் அல்லது உணர்ச்சி தூரம் காரணமாக, பல பெண்களுக்கு பாலியல் பூர்த்தி கிடைக்காது. ஆனால் அவர்கள் தங்கள் விருப்பத்தை வெளிப்படுத்த முயன்றால், உடனே “அவள் குணமில்லாதவள்”, “அவள் அடக்கமில்லாதவள்” என்று சமூகம்கூட குற்றம்சாட்டும். இதனால் பெண்கள் தங்கள் இயல்பான விருப்பங்களையும் அடக்கி, மன அழுத்தம், குற்ற உணர்வு, தன்னம்பிக்கை இழப்பு ஆகியவற்றுடன் வாழ வேண்டியிருக்கும்.

உண்மையில், ஒரு பெண் தன் உடல் மற்றும் உணர்ச்சிகளை ஆரோக்கியமாக ஏற்றுக்கொள்வதுதான் தன்னலம் மற்றும் தன்னம்பிக்கையின் அடையாளம். அதை புரிந்துகொள்ளும் சமூக மனநிலை உருவாகும்போதுதான் பெண்களின் மனநலம் உண்மையாக மேம்படும்.

7. திருமணமில்லாத பெண்கள் மற்றும் பாலியல் தேவைகள்

இவ்வயதில் திருமணமில்லாத அல்லது ஒருபோதும் உறவில் இல்லாத பெண்கள் சமூகத்தில் அதிகமான ஒதுக்கலுக்கு உள்ளாகிறார்கள். “இன்னும் திருமணம் ஆகலையா?” என்ற கேள்வி அவர்களை தொடர்ந்து துரத்தும். பாலியல் வாழ்க்கை இல்லாததால் உடல் தேவைகள், உணர்ச்சி தேவைகள் பூர்த்தியாகாத நிலை உருவாகும். இதை பற்றி பேசுவது கூட ‘அசிங்கம்’ என கருதப்படும். இதனால் அவர்கள் தனிமையிலும், மனச்சோர்விலும் வாழ்கிறார்கள். சிலர் தங்கள் வேலையில் மூழ்கி விடுகிறார்கள்; சிலர் ஆன்மீக பாதையைத் தேர்ந்தெடுக்கிறார்கள்; சிலர் உளவியல் சிகிச்சை அல்லது கவுன்சலிங் தேடுகிறார்கள்.

8. பொருளாதார மற்றும் சமூக பாதுகாப்பு

இவ்வயது பெண்களுக்கு வேலை, வீட்டுக்கடன், குழந்தைகளின் கல்வி, பெற்றோர் பராமரிப்பு போன்ற சுமைகள் அதிகம் இருக்கும். தனி பெண்களுக்கு அல்லது விவாகரத்து பெற்றவர்களுக்கு பாதுகாப்பு அமைப்புகள் இல்லாதது முக்கிய பிரச்னை. வேலை இடங்களில் பாலியல் தொந்தரவு, சம்பள சமத்துவமின்மை, சமூக நம்பிக்கை குறைவு போன்றவை அவர்களை பாதிக்கின்றன.

9. மனநலம் மற்றும் ஆதரவு தேவை

இந்த வயதில் பெண்களுக்கு அவசர உணர்ச்சி ஆதரவு மிக அவசியம். மனநலம் குறித்து பேசுவது இன்னும் தடைபட்ட விஷயமாகவே இருக்கிறது. ஆனால், சமூக மாற்றத்திற்கான வழி அவர்களிலிருந்தே தொடங்க வேண்டும். உளவியல் ஆலோசனை, ஆதரவு குழுக்கள், பெண்கள் சுய உதவி சங்கங்கள் போன்றவை அவர்களுக்கு நம்பிக்கை அளிக்கக்கூடிய வழிகளாக இருக்கலாம்.

36 முதல் 40 வயது வரையிலான பெண்கள் ஒரு புதிய அடையாளத்தைத் தேடும் காலகட்டத்தில் இருக்கிறார்கள்.

குடும்பம், சமூக நெறிகள், பாலியல் வாழ்க்கை, பொருளாதார அழுத்தம், தனிமை இவை அனைத்தையும் கடந்து அவர்கள் தன்னம்பிக்கையுடன் முன்னேறுவது எளிதல்ல. ஆனால் ஒவ்வொரு பெண்ணும் தன் வாழ்வை மறுபடி கட்டியெழுப்பும் திறன் கொண்டவள். சமூகமும் குடும்பமும் அதற்கான இடத்தை அளிக்க வேண்டும்.ஒரு பெண் விதவை, விவாகரத்து பெற்றவர், காதலிலுள்ளவர் அல்லது ஒற்றைப்பெண் என்ற நிலையிலிருப்பது அவளின் மதிப்பை தீர்மானிக்காது. அவளின் தன்னம்பிக்கை, மன உறுதி, மனநலம், மனிதாபிமானம் இவையே அவளின் உண்மையான அடையாளம்.