நன்றி குங்குமம் தோழி
வழக்கறிஞர் தாமோ
ஆசிட் வீச்சால் பாதிக்கப்பட்ட ‘அஞ்சலி’,“உங்கள் இதயத்தை அழகாக ஆக்குங்கள்; அழகு என்பது உங்கள் தோற்றத்தில் மட்டும் அல்ல” என்றார். ஆசிட் தாக்குதலால் பாதிக்கப்பட்ட ‘பாயல்’ கூறுகையில், “ஆசிட் நம் முகத்தை மட்டுமே மாற்றும், ஆனால் நம் ஆன்மாவை அழிக்க முடியாது. நாம் தோற்றம் மாறினாலும் நாம் மனதால் மாறுவதில்லை, நாம் யார் என்பதை ஏற்றுக்கொண்டு நம் வாழ்க்கையை மகிழ்ச்சியாக வாழ வேண்டும்!”நமது நாடு சுகாதாரம், கல்வி மற்றும் பாதுகாப்புத் துறையில் பெரும் முன்னேற்றம் அடைந்துள்ளது.
ஆனால் நமது ஆணாதிக்க சமூகத்திலும் அதன் பழமைவாத சிந்தனையிலும் மாற்றத்தை ஏற்படுத்துவதில் நாம் தோல்வியினைதான் சந்திக்கிறோம். நம் நாட்டில் மட்டுமில்லை, உலக அளவிலும் பெண்கள் பலவிதமான கொடுமை, ஆக்கிரமிப்பு, பாகுபாடுகளுக்கு ஆளாகின்றனர். ஆசிட் வீச்சு என்பது பெண்களுக்கு எதிரான கொடுமைகளின் மிக மோசமான மற்றும் கொடூரமான வடிவங்களில் ஒன்றாகும்.
இந்தக் குற்றம் எல்லா வயதுப் பெண்களுக்கும் எதிராகச் செய்யப்படுகிறது. ஆனால் இளம் வயதுப் பெண் பொதுவாக ஆசிட் வீசி மிகுந்த வேதனைக்கு தள்ளப்படுகிறாள். சில சமயங்களில் ஆண்களும் ஆசிட் வீச்சுக்கு ஆளாகின்றனர். ஆசிட் அட்டாக் என்பது, ஹைட்ரோகுளோரிக் அமிலம் அல்லது நைட்ரிக் அமிலம் போன்ற காஸ்டிக் பொருட்களை, பாதிக்கப்பட்டவரின் முகத்தின் மீது வீசுவது. அவளை சிதைப்பது, வேதனைப்படுத்துவது அல்லது கொலை செய்வது போன்ற மனிதாபிமானமற்ற செயலைக் குறிக்கிறது.
பாதிக்கப்பட்டவர்களின் முகம் மற்றும் உடல்களில் அமிலம் வீசப்படுகிறது, தெளிக்கப்படுகிறது அல்லது ஊற்றப்படுகிறது. அவர்களை நிரந்தரமாக சிதைத்து, அவர்களுக்கு உடல் மற்றும் மன வேதனையை ஏற்படுத்தும். கண்ணாடியில் தன்னை அடையாளம் காண முடியாத அதிர்ச்சியாலும், இழந்த அழகின் அவலத்தாலும் பாதிக்கப்பட்டவரின் உடல் மேலும் பல துன்பங்களை சந்திக்கிறது.
பெரும்பாலான தாக்குதல்கள் பாதிக்கப்பட்டவர்களை ஊனமுற்றவர்களாக விட்டுவிடுவதால், அவர்கள் உடல் வேதனையிலிருந்து மீண்ட பிறகும், பாதிக்கப்பட்டவர்கள் அன்றாட நடவடிக்கைகளுக்கு மற்றவர்களை நம்பி இருக்கும் சூழலுக்கு தள்ளப்படுகிறார்கள். இது பாதிக்கப்பட்டவர் மற்றும் அவர்களது குடும்பத்தினருக்கு மேலும் அதிர்ச்சியை ஏற்படுத்துகிறது. ஆசிட் தாக்குதல்கள் பாகுபாடு மற்றும் பாலின சமத்துவமின்மையை ஆதரிக்கின்றன. அவர்கள் தங்கள் வீட்டை விட்டு வெளியேறவோ அல்லது மிக அடிப்படையான செயல்களைச் செய்யவோ மிகவும் பயப்படுவார்கள். உதாரணத்திற்கு திருமணம் செய்துகொள்வது, குழந்தைகளைப் பெறுவது, வேலை தேடுவது, பள்ளிக்குச் செல்வது போன்றவை.
ஒரு தாக்குதலுக்குப் பிறகு அவர்களின் தோற்றம் மற்றும் குறைபாடுகளைக் கருத்தில் கொண்டு, அவர்கள் வழக்கமான வாழ்க்கையைத் தொடர உறுதியுடன் இருந்தாலும், சமூகம் அவர்களை சாதாரண மனிதர்களாக நடத்தும் என்பதற்கு எந்த உத்தரவாதமும் இல்லை. அவர்கள் வேலை செய்யவோ அல்லது வேலை தேடவோ திறன் இல்லாமல் இருக்கலாம், இது அவர்களை தொடர்ந்து உயிர் வாழ்வதற்காக போராடத் தூண்டுகிறது.
ஆசிட் தாக்குதல் வழக்குகளில் நீதித்துறை கண்காணிப்பு
மற்றவர்களுக்கு எதிராக யூனியன் ஆஃப் இந்தியா மற்றும் பிற வழக்குகளில், நீதிபதி எக்பால் மற்றும் நீதிபதி நாகப்பன் ஆகியோர் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் அனுபவித்த வலியையும் வேதனையையும் பின்வரும் வார்த்தைகளில் சுருக்கமாகக் கூறியுள்ளனர். ‘சமூகத்தால் ஏற்றுக் கொள்ளப்படாததால் அவள் படும் சமூக இழிவும் வேதனையும் புறக்கணிக்க முடியாது. மேலும், எதிர்கொள்ள வேண்டிய வெறுப்பின் பொதுவான எதிர்வினை அவள் வாழ்நாள் முழுவதும் எதிர்கொள்ள வேண்டிய அவமானம் ஆகியவை பணத்தின் அடிப்படையில் ஈடுசெய்ய முடியாது.’
உடல் காயத்தின் விளைவாக, பாதிக்கப்பட்டவர் ஒரு சாதாரண வாழ்க்கை வாழ முடியாது. திருமண வாய்ப்புகளை கனவு காண முடியாது. ஆசிட் வீச்சு காரணமாக அவளது தோல் உடையக்கூடியது என்பதால் அவள் வாழ்நாள் முழுவதும் அதை கவனித்துக் கொள்ள வேண்டும். எனவே, பராமரிப்பு மற்றும் மறுவாழ்வுச் செலவு அவளுக்கும் அவரது குடும்பத்தினருக்கும் பெரும் நிதி தாக்கங்களை ஏற்படுத்தும்.
மகேஷா எதிராக மாநிலம் மலேபென்னூர் காவல்துறை என்னும் வழக்கில்
நீதிமன்றம் குற்றவாளியின் உரிமைகளை மட்டும் கருத்தில் கொள்ளாமல், குற்றத்தால் பாதிக்கப்பட்டவரின் உரிமைகளையும், தகுந்த தண்டனையை வழங்குவதைக் கருத்தில் கொண்டு ஒட்டுமொத்த சமூகத்தையும் கருத்தில் கொள்ள வேண்டும். இதுபோன்ற மறுசீரமைப்பு அறுவை சிகிச்சைகளுக்கு அதிக செலவு ஏற்படும்.
ஆனால் துரதிர்ஷ்டவசமாக பாதிக்கப்பட்டவரின் பெற்றோர் அல்லது உறவினர்கள் ஏழைகளாகவோ அல்லது நடுத்தர வர்க்கத்தைச் சேர்ந்தவர்களாகவோ இருந்தால், அவர்களால் பெரும் தொகையை வாங்கவோ அல்லது செலவழிக்கவோ முடியாது. இறுதியில் தொடர் அறுவை சிகிச்சைகளுக்குப் பிறகும் பலன் கிடைக்காது என்பதை நீதித்துறை கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும். ஒப்புக்கொண்டபடி, தற்போதைய வழக்கில், பாதிக்கப்பட்டவர் மீது குற்றம் சாட்டப்பட்டவர் ஆசிட் வீசியதால் ஏற்பட்ட சேதம் மிகப்பெரியது, ஈடுசெய்ய முடியாதது மற்றும் திரும்பப் பெற முடியாதது.
பாதிக்கப்பட்டவர் தனது வாழ்நாள் முழுவதும் அவதிப்பட வேண்டும்.எனவே, குற்றம் சாட்டப்பட்டவர் எந்தவிதமான மென்மையோ கருணையோ காட்டப்படுவதற்கு தகுதியற்றவர். ஒரு பெண்ணின் முகத்தில் ஆசிட் வீசப்பட்டால், ஏற்படுவது வெறும் உடல் காயம் மட்டுமல்ல, மரணமில்லாத அவமானத்தின் ஆழமான உணர்வு. அவள் தன் முகத்தை சமூகத்திற்கு மறைக்க வேண்டும் மற்றும் பாதிக்கப்பட்ட பெண் உடல் ஒரு விளையாட்டுப் பொருளல்ல, குற்றம் சாட்டப்பட்டவர் தனது பழிவாங்குபவரை திருப்திப்படுத்துவதற்காக அதைப் பயன்படுத்திக் கொள்ள கூடாது.
இளம் பெண்கள் அல்லது மைனர் மீது ஆசிட் வீசுவது கொலையை விட ஆபத்தானது. ஒரு தந்தை, தாய், கணவர், பெண் குழந்தைகள் மற்றும் எந்த ஒரு சமூகமும் அதை பொறுத்துக்கொள்ள முடியாது. எனவே, குற்றவாளிகளை இரும்புக்கரம் கொண்டு சமாளிக்க வேண்டிய நேரம் இது.
