நன்றி குங்குமம் தோழி
வழக்கறிஞர் தாமோ
சிறையை பற்றி நினைக்கும் போது, நாம் பொதுவாக நம் மனதில் கோடிட்ட உடைகள் அணிந்திருக்கும் கைதிகள்தான் நினைவில் வருவார்கள். ஆனால் உண்மையில் காட்சி முற்றிலும் வேறுபட்டது. இந்தியாவில் உள்ள பெண் கைதிகள் தங்கள் உரிமைகள், அவர்களின் பிரச்னைகள், அரசியலமைப்பு மற்றும் அவர்களுக்கு கிடைக்கும் சட்ட விதிகள் இவைகளை பற்றி தெரிந்துகொள்ளலாம். குற்றவாளிகள், விசாரணைக்கு உட்பட்டவர்கள் மற்றும் குற்றவாளிகளின் உரிமைகள் மீது இந்திய அரசியலமைப்பின் 21 மற்றும் 22 வது பிரிவு கவனம் செலுத்துகிறது. சிறையின் நான்கு சுவர்கள் பெண் கைதிகளின் வலியையும் வேதனையையும் பறைசாற்றும் என்று தான் சொல்ல வேண்டும்.
நான்கு சுவர்களிலும் இருக்கும் பெண்கள், பாதுகாப்பாக இல்லை என்பதும், அவர்களது அடிப்படையான மனித உரிமைகளும் கூட குறைக்கப்பட்டு அல்லது புறக்கணிக்கப்பட்டு, அவர்கள் மனிதாபிமானமற்ற நிலையில்தான் சிறையில் தங்க வைக்கப்பட்டுள்ளனர். இதுமட்டுமில்லை, அவர்கள் தங்கள் குடும்பங்கள், பெற்றோர்கள், பங்குதாரர் அல்லது குழந்தைகளை சந்திக்க அனுமதிக்கப்பட மாட்டார்கள்.
எந்த ஒரு பெண் கைதியும் கண்ணியமாக நடத்தப்படுவதில்லை. மனித உரிமைகளை குறிப்பிடும் சட்டங்கள் இருந்த போதிலும், இவைகளை மேம்படுத்துவதற்காக நிறைய செய்ய வேண்டியுள்ளது என்பதையும் எடுத்துக்காட்டுகிறது சிறையில் பெண்களின் நிலையை. அதில் கூறப்பட்டுள்ளபடி, ஒவ்வொரு நாணயத்திற்கும் இரண்டு பக்கங்கள் உண்டு. அதே போல ஒரு பெண் தெய்வமாக கருதப்படுகிறாள் ஒருபுறம், மறுபுறம் அவள் ஒரு பொருள் எனவும் கருதப்படுகிறாள். அவள் ஒரு குற்றவாளி என்பதால், சட்டப்பூர்வமாகவும் தன்னை தற்காத்துக் கொள்ள இயலாத நிலை இங்கே உள்ளது.
சிறைச்சாலை என்பது ஒரு சீர்திருத்த நிறுவனமாகும். இது தன்னுள்ளே இருக்கும் நபர்களை நல்வழிப்படுத்தி நல்லதோர் குடிமகன்/ குடிமகளாக இந்த சமூகத்திற்கு ஈன்று தரும் ஒரு நல்லமைப்பாகும். எனவே, கைதிகள் சட்டம் 1894 மற்றும் சிறை கையேடு மூலம் நிர்வகிக்கப்படும் கைதிகளின் உரிமைகளை பாதுகாக்க அரசாங்கம் அந்தந்த மாநிலத்தின்
பல்வேறு விதிகள், சிறைச் சட்டங்கள் மற்றும் கட்டுப்பாடுகள் இருந்த போதிலும் பெண் கைதிகள் தங்கள் உரிமைகள் மற்றும் சிறைக்குள் சித்திரவதை, அவமானம் மற்றும் தேவைகளின் பற்றாக்குறையை எதிர்கொள்கின்றனர்.
இந்தியாவின் பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகள் மேம்பாட்டு அமைச்சர் மேனகா காந்தி (2018) ஒரு அறிக்கையை சமர்ப்பித்தார். சிறையில் உள்ள பெண்கள் மற்றும் சிறையில் உள்ள பெண்களின் வாழ்க்கையை மேம்படுத்த 134 பரிந்துரைகளை எடுத்துரைத்தார். தேசிய சிறைக் கையேடு 2016ல் சர்வதேச தரத்திற்கு மாற்றங்களைச் செய்யுமாறு அறிக்கை பரிந்துரைக்கிறது. கர்ப்பிணி பெண்கள், கவனிப்பு பொறுப்புக்கான பெண் கைதிகள், பெண் ஆலோசகர்கள் மற்றும் உளவியலாளர்கள் முதலியவற்றின் தேவையை இது வழிமொழிகிறது.
பெண்கள் நலன் ஆராய்ச்சியாளர்களில் ஒருவரான நிவேதா பாண்டே (2017) இது தொடர்பான சட்ட மற்றும் அரசியலமைப்பு விதிகளை ஆய்வு செய்தார். இந்தியாவில் உள்ள பெண் கைதிகளின் உரிமைகளைப் பாதுகாப்பது மற்றும் இன்னும் இருக்க வேண்டிய தேவைகள் குறித்து ஆய்வு செய்யப்பட்டு, அவர்களின் தேவைகள் தொடர்பாக தெளிவுரைகள் அதில் மீட்டெடுக்கப்பட்டது.
இந்தியாவில் பெண்களுக்கு சமத்துவ அந்தஸ்தை வழங்கும் பல்வேறு அரசியலமைப்பு விதிகள் இருந்த போதிலும், ஏழை பெண் கைதிகளின் நிலை சரியில்லை. சிறைகளில் புறக்கணிக்கப்பட்டு சித்திரவதைக்கு உள்ளாகின்றனர். உச்ச நீதிமன்றம் தந்துள்ள பல தீர்ப்புகளில், சிறையில் வாழ வேண்டிய நிர்ப்பந்தம் ஏற்படுகிறது என்பதைத் தவிர அதில் உள்ள குறைகளை ஒருபோதும் கலைந்ததாய் இல்லை. கைதிகளை விலங்குகளாகக் கருத முடியாது. சட்டங்களின் கீழ் தண்டிக்கப்பட வேண்டும். பல சமயங்களில் அவர்கள் காவலின் போது பாலியல் துன்புறுத்தலுக்கு ஆளாகின்றனர். அவர்களுடைய அடிப்படை உரிமைகள் பற்றிய அறிவு இல்லாததால் மிகவும் பாதிப்படைகிறார்கள். ஏழை மற்றும் படிப்பறிவில்லாத பெண்களுக்கு இது பொதுவானது. பெண்கள் சட்டத்தை மீறிய காவலில் வைக்கப்படும் வன்முறை நிச்சயமாக நமது இந்திய சமுதாயத்திற்கு ஒரு அச்சுறுத்தல் அல்லது புற்றுநோய்.
முதலில் நம் இந்திய சமூகம் பெண்களுக்கு கௌரவமான அந்தஸ்தை வழங்குவது இல்லை. வேதங்களில் ஒரு பெண்ணின் நிலை தெய்வத்திற்கு இணையாக வைக்கப்பட்டாலும், அதே வேதங்களில் பெண்கள் மிக மோசமான மூன்றாம் தர மனிதர்களாகவும், அடிமைகளாகவும், உணர்வுகள் அற்றவர்களாகவும் கருதப்படுகிறார்கள். முதலில் அவளது தந்தையாலும், பிறகு அவளது சகோதரன் மற்றும் கணவனாலும், இறுதியாக அவளுடைய மகனாலும் முன்னிறுத்தப்பட வேண்டும்.
தற்போது நாட்டின் மக்கள் தொகையில் 48.2% பெண்கள். பல மேம்பாட்டு திட்டங்கள் பெண்களின் வளர்ச்சிக்காகவும் அவர்களது உரிமைகளுக்காகவும் இருந்தாலும் அது முழுவதுமாக செயல்படுத்தப்படாமலேயே இருந்து விடுகிறது. 1985ல், தனி துறை பெண்கள் மற்றும் குழந்தை வளர்ச்சி அமைக்கப்பட்டது. இதில் வேலைவாய்ப்பு மற்றும் பெண்களுக்கான திட்டம் (STEP), மகிளா கோஷ், மகளிர் மேம்பாட்டுக் கழகம் போன்றவை அமைக்கப்பட்டது.
உள்ளேயும் வெளியேயும் உள்ள பெண் கைதிகளின் கடுமையான பிரச்னைகளை தீர்ப்பதற்கான திட்டங்களும் அதற்கான முன்னெடுப்பும் இதில் விவாதங்களாக இடம்பெற்றது. பல ஆண்டுகளாக, பெண்கள் மனிதாபிமானமற்ற முறையில் நடத்தப்பட்டு, சித்திரவதை, அநீதிக்கு பலியாகிஉள்ளனர் என்பதையும், சிறைகளில் உள்ள பெண்கள் சமமாக நடத்தப்படுவதில்லை, அவர்கள் சுகாதாரமற்ற முறையில் வாழ வைக்கப்படுகின்றனர், சுத்திகரிப்பு இல்லாமை, மருத்துவ பராமரிப்பு, மோசமான படுக்கை போன்றவையும் அதை மாற்றியமைக்க வழிவகைகள் செய்வது பற்றிய விவாதங்களும் இதில் அடங்கும்.
